tempie, do którego organizm ludzki jest dostosowany, lub też harmonijna zmienność postrzeganych obiektów podwyższają tę wrażliwość. Ogólnie biorąc, percepcja jest najintensywniejsza w warunkach zbliżonych do biologicznego optimum klimatyczno-środowiskowego. Wszelkie odchylenia od tego optimum powodują, niejako automatycznie, ograniczenie sprawności percepcyjnej, a w przypadkach skrajnych nieraz całkowicie ją zakłócają. Zmiany sposobu postrzegania mają również swe źródła w sferze społecznego uczestnictwa człowieka. Wśród zakłóceń uwarunkowanych społecznie można wyróżnić dwie grupy: pierwsza, w której uczestnictwo w życiu społecznym, wraz z obowiązującymi w danych układach wzorcami postępowania, odczuwania itp., rzutują bezpośrednio lub pośrednio przez zmiany fizjologiczne organizmu na sposób postrzegania, i druga, gdzie zmiany te