Drugi tkwił w worku z owsem.<br> - Zeznałem przecie, żem bił dla postrachu. Złodziej z workiem ucieka, a jam do dozoru, milicjant. Musiałem pilnować, bo obowiązek dobra państwowego strzec.<br> - Panie Mielczarek, do mnie i do innych skarżył pan na Gwieździka, odgrażał się. Od początku, jeszcze jak był tutaj dwór. Każdy może poświadczyć, wielu słyszało.<br> Ale okazało się, że nikt nie słyszał. Ludzie pytani o niechęć między tymi dwoma, przeczyli. Gdzieżby, sąsiady przecie, lubili się. Nijakiej zwady między nimi nie było. Strach, jakie nieszczęście, takoż i dla Mielczarka.<br><br> - Kto tam patrzy na inszych, roboty tyla. Domy trza stawiać, chałupy. Puśćcie, wielmożny panie, bo