romantyczną, jako że stanowiła jedyne możliwe środowisko bohaterów, wielkością ducha, marzeń i siłą determinacji izolujących się od świata, nie akceptujących mizerii ludzkiej kondycji i zbuntowanych przeciw Bogu.<br>Nie inne postacie dramatu, lecz przestrzeń - wewnętrzna i kosmiczna - stała się ich osobliwym partnerem. Ci inni bowiem - strzelec, domownicy i opat w Manfredzie, potem biblijna rodzina w Kainie Byrona - stanowili tylko przyziemne tło, na którym kontrastowo, tym potężniej, objawiają się rozterki i rozpacz bohatera tytułowego.<br><br>&lt;tit&gt;Przestrzeń kosmiczna inaczej&lt;/&gt;<br><br>W Manfredzie bohater zdaje się w nią wtopiony, jest jego królestwem, z niej przybywają posłuszne mu potężne duchy. Manfred żyje na ziemi, jest do niej przywiązany