językowej. Jest to świadomość w dużym stopniu rozchwiana. <br>Oddziaływanie nowomowy na język klasyczny - powtórzę - jest faktem o największej doniosłości. Nie można jednak przeoczyć, że nowomowa wypracowała formuły i formy, które- występują tylko w tej, nieznane były tradycyjnej polszczyźnie, bądź też znajdowały się gdzieś na jej marginesach i nie weszły do potocznego mówienia. Te jej formy własne wynikają z charakterystycznych dla niej sloganowo-retorycznych &lt;orig&gt;ukształtowań&lt;/&gt; wypowiedzi, dla których z natury rzeczy mniej jest miejsca w potocznym mówieniu. Przykładem takiej formy własnej jest pewna forma biernika, używanego z przyimkiem "o". Nazwałbym go biernikiem postulatywnym (np. "o pomyślny rozwój szkoły dziesięcioletniej"). "O" z biernikiem