poczucie podwójnej porażki musiało być dlań na tyle dotkliwe, że u schyłku życia Kajetan Koźmian zmuszony był tak pocieszać Wężyka: &lt;q&gt;&#132;ci nawet, których mniemałeś za przeciwników twego sposobu widzenia, oddawali ci zupełną sprawiedliwość w obydwu zawodach. Potocki, Niemcewicz, Osiński w literaturze nader cenili twoje talenta. Badeni, Matuszewicz, Wielhorski, Zamoyski poważali twoje zdanie i czystości intencji równie jak niepodległości przekonań oddawali sprawiedliwość i cenili osobę"&lt;/&gt;.<br> Po stronie zysków mógłby Wężyk zanotować natomiast dwa sukcesy; majątkowy i obywatelski &#150; ściślej organizacyjno-budowlany, to jest postawienie domu dla Towarzystwa Naukowego w Krakowie. Sporządzone przezeń w roku 1856 obliczenie funduszu &#132;do przyszłego utrzymania