zjawiska, do ludzi zapatrzonych w nurt dziejów. Trzecia odmiana kokieterii, która jest właściwie inteligencją techniki - zasługiwałaby raczej na pochwałę. Ponieważ prorocy nigdy nie są dobrze widziani, zwłaszcza w swojej ojczyźnie - więc nieraz przebierają się w strój ludzi powszednich i przemawiają stylem mniej rażącym czytelnika - a więc stylem chłodnym, rozważnym i powściągliwym - co nie przeszkadza im wierzyć mocno w rzeczy ukryte zwykle głęboko pod wiązanką ironicznych albo naukowych zdań. Zdziechowski nie miał jednak żadnego z tych gatunków kokieterii i tym można wytłumaczyć jego niepopularność. Przemawiał jak Kassandra, a każde smutne proroctwo jest "żałośliwie-maniakalne". Od głosu Kassandry odwraca się ze wstrętem dobrze