agresywnych państw<br>nacjonalistycznego socjalizmu.<br> W świadomości społecznej głęboko ugruntowane jest przekonanie, że<br>podstawowym środkiem rozwiązywania problemów ekonomicznych jest<br>interwencjonizm państwowy. Ściśle wiąże się z tym pogląd, że remedium<br>na nędzę jest silnie progresywny system podatkowy oraz ujęcie<br>gospodarki w gęstą sieć kontroli i przepisów uniemożliwiających<br>wszelkie nadużycia. Dodajmy do tego powszechną nieznajomość mechanizmów<br>rynkowych, zasad akumulacji czy kredytu, lęk przed kapitałem<br>inwestycyjnym, by otrzymać groźny obraz kraju, który może uwięznąć w<br>gorsecie postsocjalistycznego prekapitalizmu. Rzecz jasna, tego typu<br>problemami, które powinny być przedmiotem edukacji w skali całego<br>społeczeństwa, przede wszystkim powinno się interesować państwo będące<br>właścicielem olbrzymiej większości mass mediów i