noc, tak inna od nocy spędzanych z panem Orzeszko, była nie zapomniana dla niej aż do późnej starości. To nie znane jej dotychczas upojenie, gdy wszystko stawało się nierzeczywiste, w innym dziejące się wymiarze, aż do rozkosznych omdleń. "Przespałam tyle lat życia, teraz nastąpiło wreszcie obudzenie. Stałam się kobietą! Kochaną, pożądaną przez umiłowanego mężczyznę. Do brzegu mego podpłynęła łódka, na której miałam płynąć nad odmętami i otchłaniami rzeki, zowiącej się życiem. Nad samotną głową moją Bóg zawieszał tarczę i zapalał gwiazdę" - tak można jej poetyckimi słowami oddać stan ducha i fizyczne - też - doznania w owych dniach i nocach.<br><br> Rozpoczęły się usilne