całkowicie się zmieniła, kiedy do władzy doszli dodekafoniści. Dodekafonia w Eufonii znaczyła totalną kakofonię. Orkiestry wykonywały wyłącznie utwory dodekafonistów. Komużby się chciało międlić w kółko dodekafoniczne serie? Młodzi Eufończycy wszelkimi sposobami próbowali się wymigiwać od grania w orkiestrze, a to symulując brak słuchu, a to udając kompletną głuchotę, a to pozorując skłonności do nieumiarkowanego podsłuchiwania. Byli i tacy, którzy wprost odmawiali grania w orkiestrze, bo im system dwunastodźwiękowy światopoglądowo nie odpowiadał, bo nie chcieli składać obowiązkowej w orkiestrach przysięgi na wierność Związkowi Dodekafonicznych Republik Rajskich. Oj, z takimi się władza dodekafoniczna nie patyczkowała! Po niektórych przeciwnikach dodekafonii wszelki słuch zaginął.<br>I