akademii nauk, nazwał ją Kolegium Dzieł Dni Sześciu. Choć bieg Pawła z Tarsu wiódł ku transcendencji, zaś bieg Bacona był - by tak rzec - bardziej gruntowny, był biegiem po ziemi, to i Bacon nadawał szybkości wymiar sakralny. Dzięki postępowi nauki człowiek zdobyć miał to, co utracił był przez grzech - swą królewską pozycję w świecie stworzeń. Toteż Bacon nie zamierzał hamować szybkości. Przeciwnie - sądził, iż ludzkość posuwa się jeszcze zbyt wolno, a mogłaby (dzięki dobrej organizacji) czynić to o wiele szybciej. Widząc uchylone już bramy raju utraconego, Bacon i swe dzieło o odnowie nauk pisał prędko - był mistrzem fragmentu oraz aforyzmu - i wydał