trzeba było rozpoznać co najmniej dwukrotnie: pierwszy raz po jego dostrzeżeniu i drugi - zwykle przez załogi lotnictwa uderzeniowego - podczas podchodzenia grup uderzeniowych do ataku. Po zaistnieniu bowiem większej przerwy czasowej między momentem wykrycia celu a uderzeniem obiekty manewrowe (pododdziały zmechanizowane, pancerne, rakietowe, radiotechniczne) mogły z powodzeniem szybko zmienić dotychczas zajmowaną pozycję w terenie. To właśnie jeden z podstawowych elementów, który zdecydował o budowie systemów rozpoznawczo-uderzeniowych.<br><br>Mają one tę przewagę nad sposobami dotychczas stosowanymi, że pozwalają wykryć obiekty i prawie natychmiast je zaatakować. Posiadają one bowiem w swym organizacyjnym składzie zarówno elementy rozpoznania i wskazywania celów (samoloty i śmigłowce rozpoznawcze), elementy