twierdzenia teorii neoklasycznej, a w szczególności teza o dychotomii sfery pieniężnej i sfery realnej gospodarki. Zgodnie z tą tezą, realne wielkości gospodarcze zależą wyłącznie od innych czynników realnych i nie podlegają wpływom czynników pieniężnych. Na przykład realny dochód narodowy zależy przede wszystkim od wielkości zatrudnienia, która ustala się na rynku pracy. Zgodnie z ujęciem neoklasycznym, zatrudnienie ustala się na poziomie odpowiadającym pełnemu zatrudnieniu dzięki działaniu mechanizmu zmian płac realnych. Tak więc w ujęciu teorii neoklasycznej realny dochód narodowy zależy od innych czynników realnych (zatrudnienia, płac realnych) i czynniki czysto pieniężne nie mają na niego wpływu. Zakładając ponadto stałą szybkość obiegu pieniądza