winien zdobyć się na jakiś gest w stosunku do chłopa, by nie zwrócił się on przeciw zaborcy. Na Litwie i Ukrainie zarządzono więc spisanie inwentarzy, tzn. wykazów powinności obciążających każdego poddanego z dóbr prywatnych. Inwentarze nie likwidowały powinności, ale miały zapobiec dowolnemu ich podnoszeniu. Układane przez samego dziedzica i w praktyce nie kontrolowane, pozostały martwą literą i nie zmieniły niczego w sytuacji chłopa.<br>Nieco dalej poszła ingerencja rządowa w stosunki agrarne w Królestwie. W dniu 7 VI 1846 r. przybyły do Warszawy cesarz podpisał ukaz o powinnościach chłopów z dóbr prywatnych. Przyznawał on im nieusuwalność z gruntów, pod warunkiem pełnienia powinności