dni było naprawdę głodnych, na normalnym obozowym wicie.<br>To, co pozostawało, było na razie bardziej niż wystarczające dla więźniów.<br>Sprawa wyżywienia miała ogromne znaczenie dla życia więźnia, bo przy krańcowym niedożywieniu, a jak wiadomo normalna dieta obozowa wynosiła ok. 1000 kalorii i stopniowo obniżono ją do 800, ale to teoretycznie, praktycznie zawsze mniej, czasem tylko 500 kalorii, musiało to prowadzić do stopniowego zaniku funkcji życiowych, nie mówiąc już o wcześniejszym zaniku odporności wyniszczonego organizmu. To była główna przyczyna wysokiej śmiertelności, zwykle w obozach średnia życia więźnia wynosiła ok. 12 miesięcy, zależnie również od temperatury, rodzaju wykonywanej pracy, tzn. od poziomu wydatków