robili nosze dla rannych Niemców. Tysiące noszy, które pomyślane były tak sprytnie, że można je było ustawiać jedne na drugich, tworząc rodzaj piętrowej pryczy. Słupecki wpadł na genialny pomysł zatrudnienia kobiet. Zszywały one szewskimi nićmi pasy nośne i zaopatrywały końce nóżek noszowych w specjalne okucia. To samo robili nowo przyjęci praktykanci, którzy już marzyć nie mogli o jakiejkolwiek nauce rzemiosła. Kobiety pobierały dniówkę niższą niż robotnicy placowi, płatni najniżej, praktykanci zarabiali grosze, jednocześnie zaś uproszczona do ostatnich granic, mająca wiele cech produkcji taśmowej robota nie dozwalała na najmniejszą przerwę. Najnowszy majster biegał jak legawiec po wszystkich trzech barakach i oszczekiwał leniuchujących