przestanie działać z chwilą zrównoważenia się popytu na pieniądz z jego podażą.<br><br>Ilościowa teoria pieniądza została wykorzystana przez grupę ekonomistów z Uniwersytetu w Cambridge do wyeksponowania czynników determinujących popyt na pieniądz. Według nich, popyt poszczególnych jednostek na pieniądz w ujęciu nominalnym jest proporcjonalny do ich nominalnych dochodów. Jeśli przyjąć, że prawidłowość ta odnosi się do wszystkich jednostek, to agregatowy popyt na nominalne zasoby pieniądza (oznaczmy go symbolem Qm) będzie proporcjonalny do nominalnego dochodu narodowego, będącego iloczynem przeciętnego poziomu cen w gospodarce (P) i wolumenu dochodu narodowego, czyli dochodu narodowego realnego (Y): &lt;gap&gt;<br><br>gdzie km - stały współczynnik, który możemy interpretować jako odwrotność szybkości