zachrypnięte od <br>ryku, wybuchające fontannami wody. Ledwie ich nie wyrzuciło na skały Herke. <br>Petesuchos nie miał odwagi lawirować pod wiatr wobec grożącego w każdej chwili <br>niebezpieczeństwa rozbicia się o skały. Kazał wykręcić ster. Wiatr niósł ich <br>teraz na południe, oni dawali mu się nieść, lekko tylko zbaczając na zachód. <br>Płynęli prędko, gonieni przez grzywiaste fale. Koło Itakidy zabrakło im sił, <br>by zwracać się ku zachodowi. Poniosło ich prosto na południe. Przelecieli między <br>przylądkiem Salomone a wyspą Kasos. Wiatr zdawał się rosnąć. Niósł ich, podrywał, <br>gwizdał rozbijając się o maszty, szarpiąc reje, targając zwiniętymi żaglami. <br>Ryk morza bijącego o brzeg Krety towarzyszył