finansów &lt;name type="place"&gt;Luksemburga&lt;/&gt;. Na jego niekorzyść działa to, że poprzednik &lt;name type="person"&gt;Prodiego&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Jacques Santer&lt;/&gt;, też był Luksemburczykiem.<br>Spektakularny sukces wyborczy odniósł w ubiegłym roku premier &lt;name type="place"&gt;Belgii&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Guy Verhofstadt&lt;/&gt;. Jednak jako zwolennik budowy federalnego państwa europejskiego byłby trudny do zaakceptowania w &lt;name type="place"&gt;Warszawie&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Londynie&lt;/&gt; czy &lt;name type="place"&gt;Madrycie&lt;/&gt;.<br>Dla tych trzech stolic znacznie lepszym kandydatem byłby premier &lt;name type="place"&gt;Danii&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Anders Fogh Rasmussen&lt;/&gt;, który sprawnie zakończył negocjacje nad poszerzeniem &lt;name type="org"&gt;Unii&lt;/&gt; w grudniu 2002 roku. Obciąża go fakt, że nie zdołał przekonać społeczeństwa duńskiego do przyjęcia kluczowych projektów integracji na czele z euro.<br>&lt;gap&gt; integracji &lt;name type="person"&gt;Aznar&lt;/&gt; jest odwrotnością &lt;name type="person"&gt;Verhofstadta&lt;/&gt;, więc byłby trudny do zaakceptowania dla Niemców, Francuzów czy Belgów.<br>W polskim