pan ma coś do powiedzenia... - Mierzyli się wzrokiem. Rioletto spuścił oczy. Nic nie wie, z całą pewnością nic nie wie, pomyślał Kloss i ogarnał go nareszcie chłodny spokój. Wstał z krzesła. - Moje życie, panie Rioletto - powiedział - jest tak proste, że nic pan w nim ciekawego nie znajdzie...<br>- Być może - odrzekł prestidigitator - być może...<br>- I w tej chwili dostrzegł pana Puschkego, który przechodził właśnie obok nich. - Proszę do nas! - zawołał. - Może panu zdołam powiedzieć coś ciekawego...<br>- O nie! - krzyknął Puschke. - W żadnym wypadku! I ruszył pospiesznie ku drzwiom.<br>&lt;tit&gt;3&lt;/&gt;<br>Było bardzo późno, gdy Kloss opuszczał pałacyk gauleitera. Wyszedł, kiedy Rioletto żegnał się