i przyjmującą wartości ze zbioru H możliwych konkluzji. Przy tych oznaczeniach przeciętny stopień realizacji celu (a więc skuteczność reguły d ), gdy x jest prawdziwą wartością parametru, dany jest wzorem: E(Rix, d) = ;­. róx, d(x)ś p(xix). (Jest to oczywiście zapis skrótowy: jako wynik eksperymentu składającego się z n prób losowych, x jest wartością zmiennej n -wymiarowej o łącznej funkcji rozkładu p ; sumowanie resp. całkowanie dotyczy więc n zmiennych.)<br> O pewnych regułach wnioskowania można teraz mówić, że są - ze względu na określony cel poznawczy - maksymalnie skuteczne w ustalonym sensie (np. maximin itp.). Na tym właśnie polegałoby uzasadnienie wnioskowania wedle tych reguł