istniejących linii ewolucyjnych w różnych stadiach ich ewolucji. Wyjściowa macierz danych w paleontologii to próbki rozmieszczone w stosunku do koordynat czasowych i przestrzennych (ryc. 3.1). Wartości te są obiektywne i niezmienne. Dopiero na ich tle rozpatruje się właściwości morfologiczne poszczególnych próbek.<br>Tworzenie rekonstrukcji filogenetycznych w paleontologii polega na łączeniu próbek liniami w zamierzeniu odpowiadającymi przebiegowi ciągów ewolucyjnych. Brzytwa Occama każe wprowadzać jak najmniej hipotetycznych stadiów pośrednich. Trzeba więc dbać o to, by odległości czasowe i różnice morfologiczne pomiędzy próbkami włączanymi w drzewo rodowe były jak najmniejsze. Można określić tę <br>metodę jako chronofiletyczną, czyli odwołującą się głównie do rzeczywistego następstwa czasowego