otrzymania neutralnych ścieków. W podobnych sytuacjach konieczne jest jednak uwzględnienie zagrożenia wtórną emisją odorantów.<br>Schemat zamieszczony na rysunku 11.10 ilustruje przebieg dezodoryzacji znaną metodą Fresenius-S-KT. Instalacja składa się z dwóch skruberów rozpryskowych z niezależnymi obiegami cieczy. Jeden z możliwych wariantów procesu polega na zraszaniu pierwszego skrubera 10-procentowym roztworem NaOH, a drugiego -5-7-procentowym roztworem H2SO4 . Oba roztwory poddaje się działaniu ozonu, wprowadzanego inżektorami w formie mieszaniny powietrze-ozon lub tlen-ozon. Stężenie ozonu w roztworach osiąga kilka ppm. Czasem wystarczające okazuje się stężenie !1 ppm. Pozwala ono wystarczająco zintensyfikować proces dezodoryzacji oczyszczanych gazów bez przekroczenia granicznej wartości