zmieniane. Lange ignoruje wszakże okoliczność, że kierownicy jednostek produkcyjnych będą wiedzieli, według jakich zasad CUP zmienia ceny. Czemu mają postępować - jak w konkurencji doskonałej - niczym &lt;hi&gt;price takers and quantity adjusters&lt;/&gt;? Mogą przecież antycypować kolejne zmiany cen. W gałęziach o wysokiej koncentracji produkcji, mogą próbować wpływać - poprzez własne decyzje dotyczące rozmiarów produkcji, a zatem i zapasów - na decyzje CUP-u w sprawie kierunku zmiany cen. Socjalizm rynkowy Langego okazałby się pod tym względem równie daleki od konkurencji doskonałej, jak konkurencja w realnej gospodarce kapitalistycznej.<br><br>&lt;tit&gt;Narzędzia analizy marginalnej&lt;/&gt;<br><br>Lange przeniósł je z neoklasycznej teorii doskonałej konkurencji do modelu socjalizmu rynkowego, co wielu uznało