astralonu.<br>Zdenerwowany mnożącymi się trudnościami i przeszkodami zespół porzucił zajęcia służbowe niemal całkowicie, poświęcając inwentaryzację na korzyść przedstawienia, żeby nie narażać się przewodniczącemu Rady Narodowej. Zamek leżał odłogiem. Pomiary posuwały się w żółwim tempie, a za to na okolicznych łąkach, drogach i pagórkach rozbrzmiewały wzniosłe słowa wstrząsającego dramatu arystokratki i proletariusza. Dzień lokalnego wielkiego święta wreszcie nadszedł. Przystosowany do potrzeb sztuki rynek robił imponujące wrażenie, w czynie społecznym uszyte stroje były gotowe, zaproszeni z dalszych okolic goście zaczęli się zjeżdżać, a orkiestra strażacka stroiła instrumenty.<br>W godzinach popołudniowych uroczystości rozpoczęły się pochodem ku wejściom do starych kopalni, gdzie tak przewodniczący Rady