zaćmienia Słońca. Jeżeli w pobliżu tarczy słonecznej znajdzie się wówczas gwiazda dostatecznie jasna, aby można ją było zaobserwować, to powinniśmy stwierdzić zmianę jej położenia w stosunku do obserwacji, gdy promienie od tej gwiazdy nie przechodziły w polu grawitacyjnym Słońca (rys.2.13). Teoria względności przewiduje, że wielkość tego przesunięcia, gdy promień gwiazdy muska tarczę Słońca, wynosi 1,75". Eddington wykorzystał pierwszą okazję do zaobserwowania tego zjawiska, jaka się zdarzyła w roku 1919, i otrzymał &lt;page nr=28&gt; potwierdzenie efektu, jednak z małą dokładnością. Późniejsze wielokrotnie powtarzane pomiary dają bardzo dobrą zgodność z przewidywaniem teorii.<br>Innym jeszcze efektem dotyczącym promieniowania, a wynikającym z zasady równoważności