przez powierzchnię elementarną f1 w kierunku tworzącym kąt \7v z normalną do f1 równa jest iloczynowi mocy dP c,f1,npromieniowanej w kierunku normalnej do f1 i cos\7v c,f1,f2 c,f1,n 1 Prawo to jest ścisłe w odniesieniu do ciał czarnych (indeksy c), dobrze opisuje rozsył promieniowania cieplnego ciał o powierzchniach matowych oraz doskonale rozpraszających. Największe odstępstwa od rozsyłu lambertowskiego wykazują metale polerowane.<br>Wymianę mocy promieniowania między źródłem o powierzchni F, temperaturze T i emisyjności całkowitej \7e oraz odbiornikiem o parametrach F , T , \7e opisuje zależność 1,22,11,1 2,2konfiguracji między powierzchniami źródła F i odbiornika