od niej odchodzących, pozostawia wolne przestrzenie zwane zatokami. Rozróżnia się: 1. zatokę brzeżną (sinus marginalis), 2. zatoki promieniste kory (sinus intermedii corticales), 3. zatoki promieniste rdzenia (sinus intermedii medullares), 4. zatokę wnęki (sinus hilaris).<br>Zatoka brzeżna to przestrzeń leżąca pod torebką łącznotkankową, w szczególności między torebką a grudkami chłonnymi. Zatoki promieniste kory znajdują się między poszczególnymi grudkami chłonnymi lub grudkami a przegrodami łącznotkankowymi. Zatoki promieniste rdzenia stanowią przestrzenie między pasmami rdzennymi lub między pasmami rdzennymi a przegrodami łącznotkankowymi. Zatoka wnęki znajduje się w obrębie wnęki węzła chłonnego.<br>Zatoki (ryc. 32) mają różną szerokość. Najszersze są u bydła, najwęższe - u świni. Są