do Zakopanego, mógł powstrzymać rozwijającą się już chorobę krążeniową.<br>Wybór Karola Wojtyły na papieża władze przyjęły z typową dla tego ustroju schizofrenią. Z jednej strony - czyż mogła być lepsza legitymacja Polski wobec świata, któremu trzeba było zwrócić dziesiątki miliardów dolarów i który z troską patrzył na los swego dłużnika: gierkowska propaganda sukcesu usiłowała zdyskontować i tę sprawę, dając światu do zrozumienia: patrzcie, ta socjalistyczna Polska nie jest taka zła, jeśli wychowany i wykształcony w niej ksiądz rzekomo represjonowanego najpierw, a potem ograniczanego kościoła katolickiego zyskał uznanie rzymskiego konklawe. Z drugiej - czy mógł być lepszy gwóźdź do trumny tego ustroju, który od