pochodzący z XIV wieku p.n.e. Opiewa on losy niejakiego Daniela i jego syna Achata. Bohater był mądrym i sprawiedliwym sędzią, występującym w obronie wdów i sierot. Dość powiedzieć, że pisarze żydowscy wedle wszelkiego prawdopodobieństwa z niej właśnie wzięli pomysł do swej opowieści o Danielu.<br>W części apokaliptycznej zawierającej proroctwa zapowiedziane jest pojawienie się czterech kolejnych królestw: babilońskiego, perskiego, medejskiego i greckiego. Wyraźne aluzje do profanacji świątyni jerozolimskiej, która miała miejsce za panowania Antiocha IV Epifanesa w roku 167 p.n.e., wskazują, że księga w swej ostatecznej redakcji musiała powstać w późnej epoce hellenistycznej. Dowodem są zresztą liczne wyrazy