Ale gdy się ocknęła z omdlenia, wbiegła do szopy, skąd przyniosła wyostrzoną na brusku siekierę.<br> Wywlokła drewnianego archanioła pad sad i porąbała go na szczapy, na drobne trzaski.<br> Gdyśmy pod wieczór palili tym porąbanym archaniołem pod blachą i gdyśmy wyszli pod dom, wydawało się nam, że z komina idzie dym prościutko do nieba i przybiera pod pierwszymi gwiazdami postać archanioła.<br> - Leżeć można i tak, i siak, i jeszcze owak.<br> Można sobie leżeć w pojedynkę, samotnie i mieć niebo nad sobą wiosenne czy lipcowe, a wokół siebie łąki podbite ziołami, pachnące tak jak spocony koń co tylko wyprzęgnięty z pługa po całodziennej