taka jesteś mądra, to czemu nie umiałaś być szczęśliwa, dopiero ja mam ci to szczęście zapewnić, wystąpić w roli księcia, który codziennie zajeżdża pod dom, a niby czemu, może nie lubię uszczęśliwiać, to ty miałaś być dobrą wróżką i co? I tyle z tego mam, że powinienem po pracy jechać prosto do domu, bo pani czeka. A może nie lubię wracać do domu, może nie chcę słyszeć twojego głosu, może nie znoszę twojego spojrzenia, którym mnie śledzisz bezustannie, nie ma gdzie się schować, kiedy w końcu doczekałem się swojego mieszkania, kiedy w końcu mogłem wyjść na wolność, wylądowałem w szponach księżniczki