o 5 j.a.<br>Podczerwone nadzieje<br>Jeśli naszkicowany tu obraz obrzeży Układu Słonecznego jest prawdziwy, oznacza to, że nie sto ani tysiąc, lecz dziesiątki tysięcy skalno-lodowych brył czekają na odkrycie. Pas Kuipera przestaje zwolna być dla nas niewidzialny, chociaż Jewitt wraz z Luu wypatrzyli 1922 QB1 i 1993 FW, prowadząc obserwacje na granicy możliwości ziemskich teleskopów: Pluton jest od obu ciał, mających blask 23 wielkości gwiazdowych, ponad tysiąc razy jaśniejszy. Obłok Oorta zapewne jeszcze długo pozostanie nieuchwytną zjawą, gdyż jasność typowych jego mieszkańców wynosi przypuszczalnie 31-37 wielkości gwiazdowych, są więc one co najmniej tysiąckrotnie słabsze od obiektów z pasa Kuipera