1228), przedstawicielem szkoły caodong <br>(jap. soto), którego uznał za prawdziwego mistrza. W czasie medytacji zazen Dogen <br>dostąpił 'oświecenia', słysząc rozmowę mistrza z innym uczniem, któremu mistrz <br>tłumaczył, iż zen jest 'odrzuceniem własnego ciała i jaźni'. W 1227 roku Dogen <br>powrócił do Japonii. Po krótkim pobycie w Kioto przeniósł się do prowincji Echizen, <br>prawdopodobnie na skutek wrogości, jaką okazywali mu mnisi z góry Hiei, niechętni <br>jego nowej nauce. W końcu osiadł w świątyni Eiheiji, gdzie pozostał aż do śmierci, <br>nie licząc krótkiego pobytu w Kamakurze w 1247 roku na zaproszenie Hojo Tokiyori. <br>Najważniejsi jego uczniowie, tacy jak Koun Ejo (1198-1280), byli