Buczkowskiego, Białoszewskiego, Konwickiego, Kuncewiczowej, Kuśniewicza, Rudnickiego, Stachury aż po Paźniewskiego, Turczyńskiego, Kornhausera. Ten typ wielostylowej, autobiograficzno-autotematycznej narracji opisywano w kategoriach "sylwy współczesnej". Dlaczego "sylwa" straciła dzisiaj żywotność i rację bytu? Zastanawiają się nad tym krytycy, a i ja powrócę do tej sprawy.<br> Jan Błoński stawia młodym pisarzom za wzór prozę Andrzeja Stasiuka, któremu udało się - w Białym Kruku i Opowieściach galicyjskich - zbudować solidny świat przedstawiony, zabezpieczony epickim dystansem.<br> Utwory Stasiuka, łącznie z najnowszą książką Przez rzekę (1996), są równocześnie zakorzenione w postpeerelowskiej rzeczywistości i zawieszone między światem realnym a niewidzialnym. Tom opowiadań Przez rzekę przedstawia świat rozpięty między biegunami nieba