znalazłszy zajęcie bardziej intratne niż granie Szekspira. W domu przy Lyndhurst Terrace zapoznała stadko chińskich dziewcząt z takimi zdobyczami cywilizacji białych ludzi, jak poprawne nalewanie szampana, zapalanie cygara czy inne arkana sztuki podobania się zamożnym dżentelmenom. Kronikarze zanotowali, że dom pani Randall urządzony był z przepychem i wiktoriańską skłonnością do przeładowywania wnętrz. Rozkład pokojów był taki, że żaden z panów nie mógł spotkać się z innym bywalcem tego przybytku, chyba że sam tego zapragnął. "Najważniejsze jednak było to, że nie zachodziła obawa, aby któryś z odwiedzających dżentelmenów mógł być później nękany objawami pewnej dolegliwości, której nazwy nawet tu nie wymienię" - opowiada