o słowie kobiecym... NIE. Akcję moją widzę inaczej. (uśmiech) Zacznę od tego, że zaproszę moich parafian... do długiego... przez całą kaplicę... stołu. Coś w rodzaju ,,pierwszej wieczerzy"... Zaproszę chętnych, czy choćby tych... ,,z opłotków"... Od nich usłyszę prawdę o tutejszej codzienności. (uśmiech zadufany)<br>I wnioski duszpasterskie wyłonią się same.<br>BISKUP przeciera nerwowo twarz dłońmi; wstaje; oparty o okno A ja... zacznę od sprawy, która wydaje mi się ważna i bynajmniej nie drugorzędna... zacznę od szat liturgicznych... od sutanny... Nie przeczę... być może iż razi niektórych wiernych... że ma w sobie coś żenującego... może nawet podświadomie hermafrodycznego... Ale to nas wyróżnia. Ten