powstania, które przegranym zawsze przynoszą klęski. Cieszyli się, że wyszli z tego cało, a reszta? Reszta jest zawsze do odrobienia.<br>Lubiliśmy się z Brandysami, mimo że Kazimierz nigdy nie okazywał konwencjonalnej czułości. Miał swój styl, który czasami burzyła Marysia afektowanymi uniesieniami nad czymś, co w opinii reszty towarzystwa uchodziło za przeciętne i niewarte dyskusji. Wtedy rzucał krótkie: - Marysiu! - lecz nie zawsze przynosiło to efekt, jakiego by sobie Kazimierz życzył.<br>Mimo jednak spokojnego charakteru Kazimierza i mojej niekontrowersyjnej natury doszło kilka razy pomiędzy nami do ostrej wymiany słów, nie przekraczającej jednak granic przyzwoitości. Wtedy Kazimierz tracił tak zwany olimpijski spokój, czerwienił się