Daszti spędził z nimi osiem dni. Fahim, dwudziestoparoletni, szczupły i drobny chłopak z doliny Pandższiru, znał komendanta, ale teraz, pierwszy raz w życiu, miał go filmować. Razem ze swoim przyjacielem Asimem z powstańczego Ministerstwa Dyplomacji wymyślili, że film o Massudzie mógłby stać się jego wizytówką w Europie i Ameryce. Pamiętali przecież zagranicznych dziennikarzy, którzy przed laty przedzierali się przez góry do Massuda. Ich artykuły, zdjęcia i filmy uczyniły komendanta sławnym.<br>Massud jak zwykle się spóźniał. Miał być w Chodża Bahauddin już przed tygodniem. Czas oczekiwania dłużył się niemiłosiernie i Fahima Dasztiego przestały już nawet bawić spotkania i rozmowy z dawno niewidzianymi