hotelu dyrektor,<br>gdy Fortuna zmieniła swój przychylny wektor,<br>w slumsie dziś opłakuje swej świetności zgliszcze.<br><br>A jeszcze na dobitek wstrętne pedaliszcze<br>wonnościami mu skrapia każdy slumsu sektor<br>i kusząco pod nos mu podsuwa erektor,<br>tusząc, iż tym haracze sprośnych uciech zyszcze!<br><br>Próżno w gniewie się miotasz, z hałasem na schody<br>przeganiając pedała. On wróci za chwilę<br>I wydając ze siebie swe tryle pedryle,<br><br>będzie ci demonstrował swe ohydne wzwody.<br>Zgubionyś, dyrektorze! Straszny inwertyta<br>nadciąga w kłębach perfum. Twierdza twa zdobyta!&lt;/&gt;<br> <br><br>&lt;div type="poem" sex="m" year=1958&gt;&lt;tit&gt;Do Zielonookiej&lt;/&gt;<br><br>&lt;intro&gt;Marcie Miklaszewskiej&lt;/&gt;<br><br><br>Nie tak czarny jest Murzyn wśród nocy głębokiej,<br>nie tak biały śnieg świeży, gdy na ziemię spada