w sensie stopy oszczędności odmiennej od tej, jaka ukształtowałaby się przy oszczędnościach dobrowolnych. To ostatnie rozwiązanie nie jest możliwe w warunkach własności społecznej (państwowej). Skoro wyeliminowane zostało zjawisko dużych dochodów prywatnych z kapitału, a oszczędności dobrowolne ludności żyjącej z usług pracy są siłą rzeczy raczej znikome, CUP musi tę funkcję przejąć, wyznaczając stopę oszczędzania/akumulacji. Ponieważ brak ku temu obiektywnych kryteriów ekonomicznych, Lange pisze, iż stopa akumulacji kapitału określana będzie przez CUP w sposób arbitralny. <hi>Przyjęcie stopy akumulacji nie odzwierciedlającej preferencji konsumentów co do rozkładu strumienia dochodów w czasie można uważać za pewne zmniejszenie dobrobytu społecznego. Jednak brak ten można chyba