tym momencie dochodzimy do sedna rzeczy.<br> &lt;page nr=210&gt;<br> Nie mogłem sobie z tym automacikiem poradzić, bo pracowało nad<br>nim wiele mózgów, których on był owocem i efektem.<br> Mój pojedynczy mózg nie mógł przeciwstawić się konstrukcji<br>zbiorowej.<br> Nic nie potrafił wskórać.<br> Ten chłopiec mnie lubił.<br> Miał do mnie wyraźną słabość.<br> Jeśli był to przejaw resztki własnych uczuć, które się w nim<br>broniły?<br> Czyżby błaznując przede mną dopraszał się o pomoc?<br> Tak mi się zdawało, odniosłem takie wrażenie patrząc w jego oczy, roziskrzone, <br>a smutne jak czarna noc.<br> I to mi nasunęło myśl o dybuku.<br> Ktoś powie, że żydowskie wierzenia znikły ze słowiańskiej ziemi.<br> Ale