wymianę rozsypujących się urządzeń dylatacyjnych (łączących przyczółki wiaduktu, czyli części osadzone na ziemi z podniesioną jezdnią wspartą dźwigarami), generalny remont podpór oraz wyrównanie samej jezdni, porządnie wyeksploatowanej już w 1996 roku. Inżynierowie podkreślili, że zniszczenia wiaduktu są na tyle poważne, że z rozpoczęciem modernizacji nie można zwlekać. Zdaniem autorów analizy, przekładanie robót na później mogło oznaczać poważne zagrożenia dla ruchu samochodowego i kolejowego. Już wtedy bowiem było prawdopodobne, że zaczną odpadać bloki betonu użyte do budowy konstrukcji. Zapowiedzi te nazywano wówczas niepotrzebnym straszeniem. Ale kiedy w styczniu 2002 r. spełnił się czarny scenariusz i z wiaduktu w Alejach odpadł kilkusetkilogramowy blok