jednego fachu. Spodobali się sobie wzajemnie, a gdy Derkacz dla okazania swej sztuki pięknie i prawidłowo odkuł - na oczach starego - kształtną podkowę tudzież osadził wprawnie obręcz na koło dworskiego szarabanu stojącego prawie przed kuźnią - w kilku słowach doszli do zgody. Stary był wdowcem bezdzietnym i w niewiele lat później pomarł, przekazując Derkaczowi kuźnię wraz z przynależnym do niej niewielkim domkiem. Pan Jarzymski, ówczesny dzierżawca, zaaprobował wolę nieboszczyka -- i tym sposobem Derkacz zakorzenił się w Brodni, pragnąc, jak sam powiadał, dokonać tutaj burzliwego żywota.<br>Zasłynął wkrótce na całą okolicę. Okazało się, że prócz kowalstwa potrafi jeszcze wiele innych rzeczy.<br>Chłopom, jak to