gruntu złych ludzi, w zakłamanym, okrutnym i absurdalnym świecie.<br><gap><br>Był to rok 1842. Od prawie dwudziestu lat nazwisko Jana Potockiego, całkiem po jego samobójczej śmierci zapomniane, znowu pojawiło się publicznie wraz z sensacyjną wiadomością o jego francuskim dziele literackim, nie wydanym, nieznanym, którego rękopis gdzieś się zawieruszył i dopiero polski przekład z roku 1847 pozwolił, ale tylko znającym polski, zapoznać się z całością tego francuskiego dzieła. Wtedy właśnie, dopiero wtedy, Krasiński zrozumiał, kim w istocie był autor "Rękopisu". I musiał przypomnieć sobie dawno już pogrzebaną karierę polityczną Jana Potockiego. <br>Potoccy związani byli z dworem królewskim i z familią Czartoryskich. Jan już