pory rzadko używana w polskiej literaturze, jest zdecydowanie wygodniejsza od konwencji &lt;gap&gt;, jeżeli omawiamy teorie w dowolnej liczbie wymiarów czasoprzestrzennych, szczególnie włączające do opisu teorię grawitacji. Choć w książce tej nie będziemy często odchodzić od czasoprzestrzeni czterowymiarowej, to istnienie i coraz szersze stosowanie w fizyce teoretycznej teorii wielowymiarowych uzasadnia, w naszym przekonaniu, przyjęcie tej konwencji (wygoda ta jest widoczna np. przy rozpatrywaniu wyznacznika z metryki, który w naszej konwencji dla wszystkich wymiarów jest równy -1, natomiast w odwrotnej konwencji byłby równy +1 dla nieparzystej i -1 dla parzystej liczby wymiarów). <br>W tym miejscu warto zastanowić się przez chwilę nad jednostkami, w których