po prostu wolne, on na obiad zejdzie do traktierni na skrzyżowaniu, to tylko kilometrowy spacer, w sam raz dla zdrowia. Zgasił, co trzeba, zamknął wszystko jak należy, zerkając na wszelki wypadek na swoje instrukcje porozwieszane na ścianach kuchni, wypisane dużymi literami, by nie musiał używać okularów. Podreptał do drzwi wyjściowych, przekręcił klucz, pchnął, nie otworzyły się. Powtórzył nacisk na drzwi, nawet nie drgnęły. Jasne, śniegu za nimi tyle, że nie ma co się wysilać. Nieważne, nie miał najmniejszej ochoty wychodzić teraz na dwór. Ciekawe jednak, gdzie by się znalazł? Czy to jest jeszcze ten sam świat?<br> Wracając, zatrzymał się przy stoliku