na ogół nieznaczna (Dębski, 1959) w porównaniu z parowaniem terenowym E, wskutek czego bez obawy popełnienia większego błędu można założyć, że wB0, natomiast SBE. Wówczas równanie (VIII.5) można przedstawić jak niżej: &lt;gap&gt;<br>Należy pamiętać, że wielkość [R stanowi co najmniej sumę trzech składników, a mianowicie: &lt;gap&gt;<br><br>Równanie (VIII.6) można po przekształceniu wykorzystać do obliczenia parowania terenowego badanego obszaru, przy czym wartość E wyznacza się znając pozostałe składniki równania bilansu wodnego &lt;gap&gt;<br>Z powyższego równania korzystali m.in. Somorowski (1962, 1965) oraz Jaworski (1985, 1990) przy wyznaczaniu parowania terenowego kilku zlewni badawczych. Należy jednak stwierdzić, że metodę bilansu wodnego stosuje się dosyć rzadko