mogli razem ruszyć w pole, żeby zebrać suche jak<br>pieprz zboże i zacząć jesienną orkę. I wtedy właśnie ujrzał Pawlaka,<br>szarżującego z drągiem w ręku. Łomot kija o chude boki Mućki zabrzmiał<br>w uszach Kargula jak rytm bębna wzywającego do boju.<br> - A on czego tak szasta &lt;orig&gt;sia&lt;/&gt;, jakby co zgubiwszy? - przemagając<br>chrypkę zawołał w stronę Pawlaka. Stali teraz naprzeciw siebie, mierząc<br>się wzrokiem. I wtedy nagle, jakby od tego zderzenia ich oczu powstała<br>jakaś iskra, za plecami Pawlaka rozległ się potężny wybuch. Kaźmierz<br>przykucnął, szepcząc do siebie: "&lt;orig&gt;Ki&lt;/&gt; czort?!". Odwrócił się przez ramię<br>i w tym miejscu, gdzie jeszcze przed chwilą