albo Izaaka. Ja im mówiłem: &lt;q&gt;Prędko zróbmy program, a potem coś wam poczytam&lt;/&gt;. I czytałem im Kamienie na szaniec, które się właśnie wtedy ukazały. To było wielkie wydarzenie. Zdumiewało mnie to, jak z otwartymi ustami, w kompletnej ciszy czwarta klasa słuchała tej książki, która odkrywała okupacyjną historię harcerstwa po wojnie przemilczaną. I wcale się przez to gorzej nie uczyli. Przeciwnie, całkiem sensownie odpowiadali ze starotestamentowych przypowieści. Natomiast w szkole średniej przerabiało się etykę i już można się było z młodzieżą porozumieć, a nawet pokłócić. To było dla nich interesujące.<br>Pamiętam też moje zaskoczenie, kiedy uczniowie szkół średnich ogromnym tłumem gruchnęli na