szatański posiew niepokoju i zamętu, jątrzą i judzą, i podżegnywują innych przeciwko onym powinnościom i obowiązkom?!...<br>&lt;page nr=142&gt; Ksiądz Bończa wzrokiem roziskrzonym miotał w ciżbę ludzką stężałą w słuchaniu. Zdawało się, że osobliwym błyskiem pałających źrenic na raz we wszystkie godzi chłopskie i babskie oblicza, że jakimś niepojętym okamgnieniem przez wszystkie jednocześnie przenika od grozy pobielałe gęby - Z głębi, od ołtarzowych stopni, z ław kolatorskich patrzyły w kaznodzieję wejrzenia obywatelskie - ciepłe, przychylne, aprobujące.<br>Jeden tylko pan Wężyk z Poradzewa, staruszek pobożny, siwą głowę sparłszy na dłoni, przysłonił oczy bladymi powiekami; drzemał poczciwie od dłuższej już chwili, jakby ukołysany pięknym tokiem księżowskiej wymowy, czy